ÇİĞERİM YANIYOR

ÇİĞERİM YANIYOR

Maraş’ın dağına ateşler düşmüş,
Kömür olmuş çamlar, toprak üşümüş.
Göklerde hüzün var, güneş de sönmüş,
Ciğerim yanıyor orman yandıkça

Çocuklar soruyor: “Ormanlar nerde ”
Cevap yok, sessizlik çöktü dillerde
Nasıl hesap verir yakan mahşerde
Ciğerim yanıyor orman yandıkça

Yanarız birlikte, yanar tüm vatan,
Her fidan bir yürek, her dalda bir can
Yürekler dayanmaz dayanmaz inan
Ciğerim yanıyor orman yandıkça

Gökyüzü kararmış, kuşlar uçmuyor
Toprak nefes almaz, su da akmıyor
Doğa ağlıyorsa insan susmuyor
Ciğerim yanıyor orman yandıkça

Kül olmuş umutlar, çiçekler solmuş,
Gölgeler yanarken vicdanlar donmuş.
Bir yürek değil ki bin yürek durmuş,
Ciğerim yanıyor orman yandıkça.

Geceyle birleşmiş alevin sesi,
Yanıyor geçmişin çocuk nefesi.
Kül olur vicdanın her bir köşesi,
Ciğerim yanıyor orman yandıkça